Zoals ik eerder al vertelde, hadden we als coassistenten bedacht dat we iets wilden bijdragen aan het St. Luke’s ziekenhuis. Als dank voor onze fantastische tijd hier en om op een zekere manier te kunnen helpen, het liefst op een zo duurzaam mogelijke manier. Sommigen van ons hadden vóór en tijdens de stage zelfs al aanbiedingen voor donaties van familie en vrienden gekregen! Na lang nadenken over wat nu het meest impact zou hebben en duurzaam zou zijn, overviel het antwoord ons tijdens de overdracht: een CD4 count machine. Een wat? Waarom? Hoe werkt dat? Wat heeft dat voor gevolgen? En waarom is dit – naar onze mening – het beste idee?

In het kort

  • We hebben het project “Count 4 Malosa” opgezet.
  • Doel is om €7.500 in te zamelen voor CD4-count machine door middel van donaties.
  • Deze machine kan een sleutelrol spelen in het voorkomen en behandelen van infecties bij hiv-positieve patiënten.
  • Met iedere donatie, klein of groot, help je ons het doel te bereiken!
  • Voor meer informatie, zie onze getfunded website
  • Doneren kan op drie manieren:
  • 1. Via een Tikkie overmaken naar de rekening van de Stichting St. Luke’s Hospital Malawi
  • 2. Door direct geld te storten op de projectrekening van de Stichting St. Luke’s Hospital Malawi, rekeningnummer NL51 INGB 0006 8603 97, onder vermelding van “Count 4 Malosa”.
    3. Via de getfunded website (hiervan gaat echter 7% naar de getfunded organisatie).
  • Delen van dit bericht, de link naar dit bericht, of de link naar de getfunded-website wordt zeer gewaardeerd.

Waarom?

De aanleiding was als volgt. Misschien heb je het verhaal over de ernstig zieke patiënt in mijn post “Week 9: Meer Male” al gelezen. Het betrof een man van 35 jaar, positief voor hiv en sinds 3 jaar onder behandeling. Hij had geen koorts, maar had een verminderd bewustzijn en sprak en at al een aantal dagen niet meer. We hadden nog geen diagnose. Tijdens de overdracht kwam zijn therapietrouw ter sprake. Dat is altijd lastig uit te vragen; patiënten of naasten geven vaak het gewenste in plaats van eerlijke antwoord. Terwijl dit laatste juist zo belangrijk is!

Wat meer uitleg over hiv is hier wel op zijn plaats. Hiv, humaan immunodeficiëntievirus, is een virus dat geleidelijk aan het afweersysteem ondermijnt. Hoe verder het virus zich in de afweercellen, de  CD4-cellen om precies te zijn, vermenigvuldigt, hoe slechter het afweersysteem functioneert. Er is geen genezing mogelijk, maar met behulp van medicijnen kan het virus onderdrukt worden en kan het afweersysteem weer opkrabbelen. Als de patiënt zijn medicatie echter niet goed inneemt of als de medicatie niet (meer) goed aanslaat, kan de hiv de overhand krijgen.

De patiënt is dan vatbaar voor andere infecties, waar een normaal afweersysteem geen problemen mee heeft. Een voorbeeld daarvan is cryptokokkenmeningitis; dit is een infectie van het hersenvlies met een schimmel. Deze ziekte en de toestand van de patiënt zijn vaak zo ernstig dat 70% hieraan overlijdt! Dit was uiteindelijk het geval bij onze patiënt… hij overleed twee dagen nadat we de diagnose hadden gesteld.

Een wat? En hoe werkt dat?

Er bestaan wel tests om de afweerstatus te onderzoeken, maar die kunnen niet gedaan worden in het St. Luke’s. Daarvoor moet een buisje met bloed naar Zomba worden gestuurd, de dichtsbijzijnde stad op ongeveer 40 minuten rijden. Door communicatieve en logistieke hobbels in de weg ontvangen we in minder dan de helft van de gevallen de uitslag. Als dat wél gelukt is, zijn we een hele week verder. Niet zo praktisch als je beleid hiervan afhankelijk is en je de uitslag ASAP wilt weten!

En dat is waar de CD4-count machine om de hoek komt kijken. De CD4-count is één van deze tests die de status van het afweersysteem weergeeft. Het is in principe een test waarvan de uitslag binnen een half uur bekend is, dus waarmee we veel sneller een inschatting van de meest waarschijnlijke ziektes kunnen maken.

Wat heeft dat voor gevolgen?

Ter illustratie: als een hiv-positieve patiënt zich met hoofdpijn als enige klacht presenteert, denk je bij een laag CD4 getal aan cryptokokkenmengitis en doe je een ruggenprik om daarop te testen. Bij hoofdpijn en een normaal CD4-getal daarentegen geven we eerst gewoon paracetamol en kijken het even aan.

Op de OPD, Out Patient Department (vergelijkbaar met polikliniek), kan dit apparaat een nog grotere rol hebben in voorkómen van deze infectieziekten. Momenteel wordt bij hiv-positieve patiënten eens in de zes maanden de viral load gecontroleerd, dit is een andere test die de afweerstatus weergeeft. Daarbij heb je natuurlijk dezelfde problemen met het ontvangen van de uitslag. Met een CD4 count machine zou deze waarde bij iedere drie-maanden-check bepaald worden, waarop actie ondernomen kan worden. Heel praktisch: bij een CD4 count lager dan 200 worden screenende testen op tuberculose en cryptokokkeninfectie gedaan. Ook wordt onder een bepaalde afkapwaarde antibiotica gegeven als voorzorgsmaatregel. Daarnaast kan het in sommige gevallen gebruikt worden om therapietrouw of behandelfalen te signaleren.

En waarom is dit – naar onze mening –  nu het beste idee?

Daar hebben we verschillende redenen voor. Ten eerste vinden wij het heel belangrijk dat het een duurzaam project is en dat we er erg veel patiënten mee kunnen helpen, niet één bepaalde groep.

Wat wij verder erg mooi vinden aan dit plan, is dat het helemaal in de Malawiaanse richtlijn en ziekenhuisomgeving past. In de protocollen wordt de CD4-waarde al gebruikt; de test wordt vergoed omdat het binnen hiv-behandeling valt; het ART-team (verantwoordelijk voor behandeling en controle van hiv-patiënten) is op de hoogte van de mogelijkheden en implicaties; de laboranten weten hoe de test en het apparaat werken; zelfs de technicien weet hoe het apparaat onderhouden en gerepareerd moet worden.

Sterker nog, het ziekenhuis is een tijdje in het bezit geweest van deze machine, het was verstrekt door de overheid. Maar omdat overheidsziekenhuizen geprioriteerd worden, hebben ze het teruggehaald om ergens anders te plaatsen. Het ziekenhuis heeft zelf simpelweg niet de financiële middelen om de machine aan te schaffen. Maar als het van donaties betaald kan worden en geschonken wordt aan het ziekenhuis, is het eigendom van het ziekenhuis en blijft het dat ook.

Wie doen er allemaal mee?

Het project is geïniteerd door ons, coassistenten: Annemiek, Louise v. E., Yekta (allemaal AMC) en ik (VUmc). De studentverpleegkundigen Roos & Angela en de tropenartsen Anne & Perijne werden direct enthousiast om mee te helpen. Van deze laatsten is het heel handig dat zij nog minstens vijf maanden in het St. Luke’s aan het werk zullen zijn. Bovendien hopen we dat nieuwe co-assistenten die in het St. Luke’s komen ook willen helpen met het project.

Verder hebben we het plan opgezet met behulp van clinical officers Mr. Malabwu (hoofd van het ART-team), Mr. Nyiranda, Mr. Chikoko en het hoofd van het laboratorium. Zij reageerden zo mogelijk nog enthousiaster en vonden dat we een oplossing hadden gevonden die precies in hun situatie past. Zij zullen de praktische zaken in het ziekenhuis regelen.

Tot slot hebben we de stichting St. Luke’s Hospital Malawi geïnformeerd over ons plan. Zij vonden het een heel goed idee en zijn bereid het project te steunen! Dat houdt in dat we het geld op hun rekening mogen storten terwijl het ingezameld wordt en dat we gebruik maken van hun kanalen (Facebook, nieuwsbrief) om bekendheid te verkrijgen.

Hopelijk heb ik een duidelijk beeld gegeven van het project, want ik hoop dat je er nu iets voor voelt om een donatie te doen! Wat voor bedrag het ook is, iedere donatie telt.

Heel erg bedankt, namens ons allemaal!

Ps. Zoals eerder al gezegd, delen van dit bericht, de link naar dit bericht, of de link naar de GetFunded wordt zeer gewaardeerd.