Na weer zo’n heerlijke ochtend met uitslapen, ontbijt en hangen/lezen bij het zwembad moesten we eraan geloven: op naar Malosa! Eerst moesten we trouwens nog de rekening bij het Thyolo House betalen. Dat was een bizar tafereel: zóveel geldbriefjes… Daarmee kun je ook zo makkelijk telfouten maken, dat er wel 10 keer opnieuw is geteld.

Onderweg in de taxi was het dus weer de hoogste tijd om te pinnen. Het maximale bedrag dat je hier uit een apparaat kunt halen is vaak 80.000 kwacha, wat overeenkomt met zo’n €95. Dit krijg je in 40 briefjes van 2.000 kwacha (€2,40). Daarmee zat mijn portemonnee al goed vol, maar ik heb naar voorbeeld van de rest voor de zekerheid maar dubbel gepind en toen kon hij echt nauwelijks meer dicht. Toen wij allemaal klaar waren en bij het apparaat wegliepen merkten we dat de initiële rij was verdwenen; bij nadere inspectie stond op het scherm “out of order”. Oeps, geldautomaat leeggetrokken!

Om 4 uur kwamen we aan bij het coassistentenhuis. De rest had me daar al wel op voorbereid: luxe was het niet. Ik herkende het een beetje uit 2012, toen ik er al op bezoek geweest bij de Nederlandse arts die er toen woonde. Het is best een groot gebouw met aan de kant van de woonkamer drie slaapkamers met een douche en toilet, en achter de keuken ook nog twee slaapkamers met douche en toilet. De laatste twee slaapkamers waren nog vrij, maar al een tijdje niet gebruikt en duidelijk een beetje verwaarloosd. Ik heb mijn koffer er neergezet, het bed opgemaakt en niet meer naar de kamer omgekeken; mijn koffie stond koud te worden en de volgende dag kon ik de hele dag nog schoonmaken.

Voor het eten gingen we nog wat groenten op de markt halen. Dat was natuurlijk ook al een hele tijd terug, maar ik herkende dit gezellige tafereel direct! Er zijn allerlei mensen aan het rondhangen, alle kraampjes zien er geïmproviseerd maar netjes uit en iedereen is vrolijk. Eenmaal terug deed de stroom het gelukkig weer, want we hebben een elektrisch fornuis + oven en anders hadden we op een mini kolenstoof of op de buitenbarbecue moeten koken.

Na het eten heb ik mijn berichten van eerder eindelijk op de blog gezet. Bedankt voor alle leuke reacties! Het is heel motiverend dat niet alleen ik het schrijfgedeelte leuk vind, maar dat er best een aantal lezers zijn die het leesgedeelte ook waarderen ????.

Dag 5: dinsdag 16 januari

Het was een beetje een onrustige nacht. Vlak voordat ik ging slapen, zag ik namelijk een kakkerlak van 2 cm naast het lichtknopje zitten! Maar ik heb niet gegild, dus ik was erg trots. De nachtwaker heeft hem voor me verwijderd, maar gedurende de nacht moest ik toch af en toe wel aan de spinnen en andere mogelijke enge, onbekende kamergenootjes denken…

Het was een lekker rustige ochtend. Het leidingwater deed het niet, maar ik kon wel douchen want dat water komt uit een regenton die op het dak staat. Verder heb ik mijn koffer uitgepakt nadat ik de ladekast had schoongemaakt. Ik was wat huiverig om mijn kamer verder schoon te maken, want het licht was zo zwak dat ik eventuele bedreigingen moeilijk kon onderscheiden. Gewapend met zaklamp, stoffer en schoen hebben vele spinnen het onderspit gedolven. Toen ik tot slot mijn bed ging afstoffen en het matras optilde, ZAG IK EEN KAKKERLAK BIJ HET HOOFDEINDE! Ik kon wel huilen. Zeker toen de spuitbus DOOM die ik op mijn kamer had leeg bleek te zijn. Het is echt niet leuk als de dingen waar je ’s nachts bang voor bent, maar waarvan je jezelf overtuigt dat dat écht niet zo zal zijn, dus wel waar blijken te zijn…

Sander houdt ook absoluut niet van beestjes, maar heeft me heel dapper geholpen. Ook Sam en de tropenarts, die toevallig was komen buurten, hebben uiteindelijk geholpen om dat drie centimeter grote beest naar buiten te vegen. Daarna heb ik mijn bed nog een paar keer voorzichtig bekeken maar geconcludeerd dat ik geen beestjes meer zag, dat ze daar ook niks te zoeken hebben en er dus niet móchten zijn. Punt. Dat helpt vast ontzettend goed als ik vannacht wakker lig en het overal voel kriebelen.

De rest van de middag vond ik dat ik rust had verdiend en heb ik dit getypt. Morgen is mijn eerste dag in het ziekenhuis! Ik vind het best wel spannend. Het begint om half 8 met de morning report, dan is er van 12 tot 2 uur pauze waarin we een door de huishoudster gekookte warme maaltijd krijgen en ’s middags zijn we rond 4 uur weer klaar. Een zeer schappelijk rooster dus, in verglijking met eerdere coschappen. De eerste dag loop ik mee met Sam op Pediatrics, daarna met Sander op Female en vrijdag met Doris op Male; op die manier zie ik drie van de vier afdelingen alvast een keer en kan ik rustig inkomen. Nu ga ik helpen met koken, er staat risotto met pompoen op het menu ???? en voor vanavond heb ik de pinda M&M’s ingepland, om nog van de schrik van vanmiddag te bekomen en moed in te eten voor de komende nacht.