Zaterdagochtend waren we ook weer vroeg wakker zodat we op tijd op ons uitje konden vertrekken. We hadden er allemaal heel veel zin in: een mini-roadtrip, kamperen, hangen bij het zwembad en twee safari’s!

We gingen met z’n zessen, namelijk de coassistenten uit Malosa (vier inclusief mezelf), de wetenschappelijke stage-studente uit Blantyre en een nieuwe tropenarts in opleiding uit Zomba. Zij was donderdag aangekomen en had dit weekend nog niks te gepland, dus wilde graag met ons mee.

Op de heenweg gingen Doris, Sander en ik nog langs het immigratiekantoor in Zomba om onze visa te verlengen. Bij aankomst in het land kun je direct op het vliegveld namelijk een visum voor één maand kopen, welke je tot maximaal 3 maanden kunt verlengen voor 5.000 kwacha (€6) per maand. Als je langer blijft moet je een ander visum voor veel meer geld kopen (150 US dollar!). Dat ik hier langer dan 3 maanden blijf is dus wel een probleem; dat ben ik vooralsnog van plan op te lossen door in de tussentijd een keer de grens over te gaan en bij terugkomst weer gewoon een toeristenvisum voor één maand aan te vragen.

Eenmaal aangekomen bij het immigratiekantoor zaten er drie mannen op een muurtje te chillen voor het gebouw. Eentje wist ons het volgende te melden: “It’s closed.” Wij keken elkaar moedeloos aan. “That means they are not working today”. Aha, bedankt voor de uitleg van closed! Toen opperde een van de mannen dat ze wel even iemand konden bellen die ons kon helpen. Dat lijkt wel typisch Malawi, het loopt niet zoals je verwacht maar er valt toch altijd wel iets te regelen. Het zou wel een halfuurtje duren, maar dat vonden wij geen probleem – dan konden we nog even op zoek naar een toilet voordat we 3,5 uur in de auto zouden zitten. We liepen een stukje de heuvel op tot we een bord zagen: Annie’s Lodge! Verrassing, daar hebben we in 2012 drie nachtjes geslapen. Eenmaal terug bij het immigratiekantoor duurde het niet lang voordat het mannetje er was, het verlengen ging vlot en we waren zó weer op weg.

Onderweg kwamen we langs grote steden, kleine dorpjes en prachtige vergezichten kwamen. Met nog 17 kilometer op de teller sloegen we af naar een dirt road. We zaten al helemaal te stuiteren, vanwege de weg maar ook van enthousiasme omdat we er bijna waren! Deed die taxi-chauffeur er nog een úúr over… Om 14.30 uur waren we uiteindelijk bij het park. We hadden 3 tenten inclusief matras en beddengoed gehuurd en één tent hadden we zelf mee. We kleedden ons gauw om zodat we nog even kort een duik konden nemen in het zwembad, wat het was vreselijk warm. Om 16.00 uur begonnen we dan met de afternoon game drive, oftwel SAFARI! Dat was heerlijk met een verkoelend briesje, het voelde helemaal West-Fries: mooi zitten en dom kijken. We hadden erg geluk met de dieren die we zagen, want naast de “gewone” (maar niet minder leuke) impala’s, kudu’s en waterbucks zagen we ook krokodillen, olifanten, een rennend nijlpaard, giraffes en zelfs zebra’s! Ook erg leuk was de pauze bij de rivier met zelfgemaakte brownies.

Voor het avondeten hadden we van tevoren een bestelling doorgegeven aan het restaurant. Dat sloot namelijk uiterst praktisch al om 18.00 uur terwijl de safari tot 19.00 uur duurde. Ze maakten het dan voor die tijd klaar, stopten het in plastic bakjes (waar je nog 1000 kwache extra voor betaalde) en leverenden het bij het kampeerterrein af. Zie hieronder het appetijtelijk uitziende resultaat.

Vooral de appel als poging tot gezonde touch vond ik erg grappig, de vis viel helaas een beetje tegen. Na het eten hebben we nog gezellig zitten praten en wijn drinken. Ik sliep heerlijk die nacht in het tentje! De volgende ochtend stond de wekker alweer om 5.30 uur, want we gingen weer voor een morning game drive! Helaas regende het, waardoor het niet zo’n vrolijk aangezicht was en ook de beestjes hadden er niet zo’n zin in. Voor het ontbijt hadden we kokoskoekjes en restjes brownie, en voor de brunch om 11.00 uur barbecue!

Daarna hebben Sander, Doris en ik nog intensief gelezen en koffie gedronken bij het zwembad met soms zelfs een duik tussendoor terwijl de rest ging wandelen. En toen… was het weekend alweer voorbij, veel te snel!