Naar de Albanese alpen.

De volgende ochtend sliepen we een klein beetje uit en begonnen met een opstart-koffie in het hotel. Ze hebben trouwens overal echte Italiaanse koffie. In die zin zitten twee top-dingen: letterlijk om de 100m zit een café’tje, én de koffie die ze schenken smaakt ook nog eens super. Wat darbij opvalt is dat er altijd alleen maar mannen bij zo’n cafè’tje zitten. Waar zijn de vrouwen dan? En moeten die mannen niet werken?

Bij een ‘pasticeria’ scoorden we pistache-croissants en brood, daarmee stapten we in de auto. In 2,5 uur reden we naar het noord-oosten, naar het bergdorp Theth. Onderweg werd des te hoger we kwamen, het uitzicht steeds mooier. Halverwege pauzeerden we om de croissants te eten en vonden vlak daarna ook nog een schattig café’tje voor koffie en een toiletpauze. Daar spotte Mich vanuit het raam een heel leuk vogeltje, de ‘hop’! Die hopte in het rond, met zijn leuke zwart-wit gestreepte staartje.

Eenmaal in Theth aangekomen, ging het asfalt over in zeer grove gindweg. Oei, we waren heel nadrukkelijk gewaarschuwd, maar om nog 1,5km te lopen met al onze bagage… vonden we ook geen optie. Bovendien wilde Hans nog even oefenen met de auto (het is een automaat), dus mocht die het laatste stuk naar ons hotel rijden. Dat ging heel goed, maar was niet het meest relaxte stukje weg om met de auto te oefenen.

Precies toen we bij het hotel kwamen begon het te stortregenen. Na een kopje koffie en wat geinstalleer werd het gelukkig al wat minder. We reden met de auto naar het beginpunt van een van de attracties hier, een wandeling naar de ‘blue eye’, een felblauwe waterval. Helaas begon het na een kwartiertje lopen zodanig te hozen dat we beschutting zochten in/onder een boom. Na twintig minuten werd het nog niet minder en besloten we in de tussentijd dan maar een broodje te eten. Dit was mijn hoogtepunt van de dag: brood met chips midden in de bosjes, zoiets overkomt je ook alleen op vakantie.

Hierna klaarde het gelukkig op en wandelden we in ongeveer een uur naar de prachtige waterval. Onderweg hadden we ook al hele mooie uitzichten, zeker toen de zon erbij kwam! Op de terugweg hebben Alexandra en ik even gepootjebaad, maar dat was zo koud dat onze voeten meteen in de kramp schoten. Terug in Theth parkeerden we de auto in het centrum en liepen het laatste stukje naar het hotel – die waarschuwing over steentjes blijft toch wel hangen in je achterhoofd.

In het hotel kregen we een runderstoofpotje, deden M&H&A een spel en mocht ik lekker lezen. Daarna was het bedtijd, want Mich en ik vertrokken de volgende ochtend op onze ‘grote’  wandeling naar Valbonë! Mich en ik sliepen een beetje onrustig in de hostel-kamer, waar ook 2 andere meisjes sliepen. Gelukkig was het maar voor 1 nachtje.