Het was weer een vroege zondagochtend toen we de bus naar Tam coc in stapten. Rond 1 uur arriveerden we bij het prachtige Viet Anh hostel dat we geboekt hadden. Ietsje prijziger dan de vorige accomodaties, maar we (vooral ik) waren een beetje klaar met de lelijke en niet 100% hygiënische kamers.

Fijn huisje met gezellig miauwende katjes voor de deur

Nu hebben we een heerlijk bungalowtje voor onszelf en de eigenaars zijn “bijna TE aardig”, om een hele accurate review van booking.com te quoten. Ze lachen de hele tijd, het oude omaatje knuffelt ons allebei en zegt dat er in Vietnam een baby gemaakt moet worden, we eten ons vol aan snacks waar ze mee aankomen en bij elke maaltijd krijgen we een gratis glas heerlijk passievruchtsap.

De eerste dag hebben we al meteen goed besteed, met een bezoek aan de Bich Dong tempel & pagode en met zonsondergang beklommen we het Hang Mua uitzichtpunt.

Wijze les geleerd: sporty outfit

Bich Dong pagode

Vietnam doet niet aan infobordjes, wat enerzijds lekker makkelijk is zodat je alleen maar hoeft te kijken, maar anderzijds toch wel jammer omdat je eigenlijk niet goed weet waar je dan naar kijkt.

De 481 treden omhoog naar het Mua uitzicht punt vielen ons heel erg mee na de wandeling de vorige dag, we waren zo boven. Wel was het heel druk, en ook grappig: we hebben denk ik wel 5 bruidsparen gezien! Allemaal bezweet omhoog klauterend in hun onpraktische outfits, en daarna letterlijk in de rij voor de trouwfoto’s met de mooiste achtergrond.

Uitzicht Mua

Andere kant: rivier waar de boot tour gebeurt

Het uitzicht was inderdaad mooi, met in de verte de bootjes op de rivier en soms voorbij vliegende zwermen witte vogels. De zonsondergang vond ik echter niet super speciaal… en het was gewoon zo druk. Wel leuk was dat we nog even mensen tegenkwamen waarmee we eerder samen hadden ontbeten in het hotel in Cat Ba, een gezellig Duits stel waarmee we echt makkelijk konden praten.

Avondeten deden we met pizza, daarna nog koffie (met een soort kokossorbetijs) en lekker zitten lezen.

Ik ben zo blij met de e-reader die ik op het laatste moment nog hen gekocht op het vliegveld! Ik lees vooral Lars Kepler nu, oei oei oei wat spannend en meeslepend altijd. Ik zat er zo in dat ik, eenmaal terug bij de homestay, eigenlijk geen zin had om een potje pool te spelen. Maar de eigenaar en een andere gast speelden ook, en om te voorkomen dat Michel spelletjes-ontwenningsverschijnselen krijgt speelde ik toch maar mee. Dat was dankzij een paar glaasjes rijstwijn nog heel gezellig!

Maandagochtend zaten we vroeg aan het ontbijt (ananas pannenkoek) voor de attractie van Tom Cac, een boottour. Om de drukte (filevaren) te ontwijken wordt het aangeraden om vroeg te gaan, dus om 8 uur stapten we in de boot bij een schattig dametje.

Door de grotOnderweg vertelde ze dat het in totaal 6km varen is, 3km heen en terug, en dat ze dit één keer per dag, één keer per week doet. Het was heel rustgevend om zo 1,5 uur op het water te zitten, naar de prachtige omgeving te kijken (we voeren weer door 3 grotten) en verder niets te moeten. Behalve dan het zelfgemaakte borduurwerk van onze kapitein bewonderen, bij wijze fooi hebben we er zelfs een gekocht!


Na de koffie met een lekker worteltaartje was ons geld echt helemaal op en moesten we pinnen in de grotere, dichtbij gelegen stad Ninh Binh. Dit werd een mini city tour per scooter omdat we een creatieve route namen, wat het des te leuker maakte. Het is zo leuk dat je op de scooter/motor zoveel meer meekrijgt van de omgevimg dan wanneer je in de auto zit, maar het gaat wel lekker veel sneller dan op de fiets.

Daarna reden we door het prachtige landschap door naar het enorme Bai Ding tempelcomplex. Mich zegt dat dit een soort groot bedevaartsoort voor boeddhisten is.
Groot is het inderdaad, en om je nog meer aan te zetten tot activiteit liggen de parkeerplaats en ingang ook nog eens 1,5 km bij de tempels vandaan. We hebben lekker rondgewandeld, een paar mooie tempels bekeken en geschuild voor een hoosbui.

Het was erg rustig en oogde nogal afgesloten van de rest van de wereld, beetje apart.
’s Avonds hadden we “family dinner” in de homestay, samen met de eigenaars en twee andere gasten (weer een gezellig Duits stel, die zijn hier veelvoorkomend).

De hele tafel stond vol met springrolls (een soort loempia’s met wisselende vulling), spinazie, tofu, salade, omelet en rijst. Als toetje kwamen er ook nog zelf-gekarameliseerde amandelen op tafel…
Dinadag hadden we pas om 21.00 uur de bus, dus nog een hele dag extra! Lief genoeg hoefden we pas ’s avonds laat uit te checken. We hadden geen idee wat we nog konden doen, want hadden al zoveel gezien. Dus we startten lekker langzaam op, bleven een beetje kletsen met het Duitse stel, wachtend tot het droog werd. Toen hebben we weer een kleine, maar mooie en heel rustige tempel bezocht.

Twee reserve olifanten op de parkeerplaats

Het weggetje ernaartoe was prachtig, en er liep ook nog een wandelpad omheen. We liepen tegen een ander altaar in een grot aan, met een gat in het dak van de grot. Zo gaaf!

Deze kleine verrassing die we per ongeluk ontdekten voelde veel specialer dan zo’n enorm, massaal complex waar we de dag ervoor waren.
’s Middags gingen we naar het natuurpark Thung Nam. Eerst liepen we door de Mermaid grot. Alhoewel, “liepen”… Onze definities voor lage grotten zijn weer bijgesteld, het was een bijzondere ervaring.

Kruipend door de mermaid cave

Daarna liepen we naar ons eigenlijke doel van de middag, namelijk de Bird’s garden. Hier verzamelen ooievaars en andere vogels zich in een kleine vallei. We namen plaats op het observatieplatform… En hebben gewacht, grotendeels in de regen.

We waren 2 uur te vroeg, omdat de vogels pas rond half 6 allemaal naar “huis” vliegen na hun dagelijkse bezigheden. Eigenlijk was het best wel rustgevend, mooi zitten en dom (vogels) kijken met af en toe een hoosbui op je poncho. Tegen het einde kwamen er hele zwermen vogels, dat is zo’n mooi gezicht!


Toen het wat donkerder werd en we terugliepen door het park, viel het nog maar eens op hoe erg Vietnamezen van alles een soort pretpark willen maken. Zelfs in dit stukje natuurpark moeten er overal restaurants, aangeplante bloementuin, een open theater, een Instagram-foto-plek zijn en in elke boom lichtjes hangen. Nu is dat laatste wat mij betreft niet zo’n probleem, maar het komt allemaal een beetje nep over. Dat is blijkbaar hoe Vietnamezen het leuk vinden?
Het diner was heerlijk Indiaas, chicken tikka massala en chicken korma. Nog even douchen, I pakken en lezen en toen brachten de eigenaren ons op de motor naar het busstation. Er kregen zelfs nog iedereen een zak chips mee! Bijna TE aardig ;)