Kuta Lombok, niet te verwarren met Kuta Bali, is het hipste plaatsje van Lombok. Je hebt hier de sfeer en hippe tentjes die bij een surfspot horen, maar nog niet het massatoerisme zoals in de Balinese naamgenoot.

We verbleven iets buiten het centrum bij RA Mandalika cottage, met weer fantastische tuin en een lekker ruime slaapkamer. Ook fijn: we mochten zelf ten allen tijde koffie en thee pakken. We begonnen met een kopje koffie en lekker hangen bij het zwembad. Tegen drieën reden we op de scooter in ongeveer 7 minuten naar het centrum. Daar liepen we eerst een stukje langs het strand en de boulevard om de sfeer te proeven. Dat was best even wennen na de rust van Senaru en Loyok! Opeens struikelden we over de  hippe cafes, souvenirwinkeltjes, koffietentjes en restaurants. We proefden ‘martabak’ van een straattentje, wat een heerlijke dikke soort pannenkoek met chocola en pinda ertussen bleek. Daarna streken we neer bij een restaurant voor een biertje en een pizza. Die was niet erg bijzonder, maar we zaten wel leuk en gemoedelijk in zo’n typisch Indonesisch hutje. Na het eten hebben we lekker film gekeken op onze hotelkamer, ook wel eens lekker rustig.

De volgende dag werden we al wakker met een grijze lucht, en dat bleek een correcte voorspelling voor de komende paar dagen. Het ontbijt was inbegrepen bij de overnachtingen in ons hotel, maar waren een beetje teleurstellend. We konden iedere dag kiezen uit pannekoek, omelet, fried rice of fried noodles. Daar kregen we een fruitsapje bij en eigenlijk hoorde er ook koffie bij, maar die was op… Dan moesten we maar eens een lekker kopje koffie gaan scoren. Helaas was het erg slecht weer. We reden weer naar het centrum en stopten bij het eerste beste café, The Breakery. Daar deden we een heerlijk kopje koffie en een amandelcroissantje erbij. We bleven (lang) lezen tot het leek op te klaren, maar toen we net op de scooter zaten brak de hemel weer open. Onze volgende stop werd 100m verderop bij Bush Radio. Opnieuw een kopje koffie, lezen en later een shake. Toen gokten we het er toch maar op om naar Selong Belanak strand te rijden. Het werden een natte 30 minuten maar gelukkig regende het ietsje minder dan ervoor.

Daar op het strand hebben we… ook gelezen! Op een of andere manier kon ik me er niet toe zetten om in m’n eentje te gaan surfen (Mich durft het even niet aan met z’n schouder), of eigenlijk om te stoppen met lezen. We optimaal gebruik gemaakt van de gehuurde strandbedjes en de bijbehorende para’sol’ die tevens dienst deed als paraplu. Een schattig oud mannetje grillde lekkere maiskolven voor ons en we lunchten met groentecurry en “pecel”= groenten in pindasaus, wat we al kenden uit Suriname als “pitjel”. Tegen 16u reden we weer terug naar Kuta zelf, waar we lekker goedkoop aten bij Warung Nyonya.

Vrijdag werden we om 8.30u opgehaald voor een snorkeltour op de “secret Gili’s”. Dit hadden we geregeld via ons hotel, en de taxichauffeur stond keurig op tijd klaar. We moesten ruim een uur in de taxi zitten, daarna stapten we over op een bootje. Met zijn tweetjes – het bleek een privetour! De jongen die de boot bestuurde was een lekker rustig en weinig spraakzaam type. We hoefden maar 10 minuutjes te varen voordat we bij het eerste van de 3 te bezoeken eilandjes waren, Gili Nanngu. De bootman gebaarde naar de plek waar enkele andere toeristen al in het water lagen en ging zelf op een muurtje zitten. Oke, wij vermaakten ons wel! We hebben lekker op ons gemak rondgedobberd tussen de visjes. Zo bijzonder hoe dichtbij ze komen, alsof je zelf midden in een school meezwemt!

Toen we er klaar mee waren gaven we de bootsman een seintje en konden we meteen vertrekken. Dat was dan wel heel fijn aan zo’n privetour ;). De volgene bestemming was Gili Sudak, voor de lunch met gegrilde vis en een verse kokosnot. Er was helaas een misverstand: wij waren ervan overtuigd dat de lunch bij de tour was inbegrepen, maar nu moesten we toch betalen! Pff, flauw hoor. De derde stop was ook op het kleinste eilandje, van misschien max 30m doorsnede. Ook daar hebben we gesnorkeld (waren iets minder visjes) en nog even een powernap gedaan. We lieten ons daarna weer aan vaste wal afzetten, waar de taxichauffeur geduldig had liggen/zitten wachten om ons terug naar Kuta te brengen.

Het was best een leuk tourtje geweest, maar met een beetje bittere nasmaak vanwege die lunch, het nog steeds grijze weer en dat het snorkelen niet overweldigend bijzonder was. Die bittere nasmaak gingen we wegspoelen met cocktails! Bij The Treehouse was het happy hour en daar hebben we goed gebruik van gemaakt. Ze hadden leuke muziekjes, een comfortabel bankje, vriendelijk personeel en erg lekkere cocktails! We hebben lekker zitten puzzelen tot het happy hour voorbij was, daarna aten we heerlijke jackfruit taco’s en een tlayuda bij de Cantina Mexicana aan de overkant. Het was een hele leuke avond!

De volgende ochtend vonden we dat het tijd was om goed gebruik te maken van al die leuke ontbijttentjes hier. Voor second breakfast kozen we restaurant Gecko, waar ik voor wafels ging en Mich voor eggs benedict. Nu reden we naar een ander strand ten oosten van Kuta, om weer lekker de hele dag op een bedje door te brengen en naar de surfers in de verte te kijken. Later op de middag kozenblandden we weer in dezelfde cocktailbar (nu deden we er maar 1 hoor) en gingen daarna voor een pizza-herkansing bij een restaurantje net buiten het centrum. De goede reviews werden nu helaas niet waargemaakt, maar de bediening was aardig. Terug bij het hotel leverden we de scooter-sleutel in, want de volgende dag zouden we naar Bali reizen. Toen we dit met de receptionist besproken, zei hij “oh, varen de boten nu weer?” Eh… gingen die niet dan?! Bleek dat er de afgelopen 2 dagen geen waterverkeer mogelijk was geweest door het slechte weer! De receptionist belde een vriend, die vertelde dat alleen de ferry zou varen de volgende dag. Ze adviseerden om de volgende dag heel vroeg de taxi te nemen om een plaats op de ferry te bemachtigen. Nou, dat was maar goed dat we dit even hadden doorgesproken! We pakten onze spullen in en bestelden alvast een Grab-taxi voor de volgende ochtend.

We stonden keurig op tijd klaar, maar er kon helaas geen Grab-taxi worden gevonden om 6.15u. De receptie was gelukkig al bemand zo vroeg; zij waren zo stoer om iemand wakker te bellen die meteen uit bed sprong om ons naar havenplaatsje Lembar brengen. Daar was het inderdaad druk, maar lukte het om met behulp van een tussenpersoon toch kaartjes te bemachtigen voor de boot die om 10.00u vertrok. We stonden naast andere toeristen te wachten die inderdaad al 2 dagen hier gestrand waren… wat hadden we toch ook weer geluk dat het bij ons soepeler verliep!