Meer flamingo’s please!

Vogelen in Celestún

Maandag 29 november

6.15u wekker
6.40u vertrek, koffie to go meenemen uit hotel
6.50u bakkertje
7.00u was inleveren
7.05 vertrek naar Celestun
8.25u aankomst Celestun

Dit was zo’n ochtend die perfect volgens plan verliep, het kon echt niet beter! We waren de vorige avond te laat gearriveerd om ergens onze heel erg noodzakelijke was in te leveren. Ander noodzakelijk element was om zo vroeg mogelijk in Celestún aan te komen, want daar gaan we heen voor de vogel- en Flamingo tour en dat zijn natuurlijk vroege vogels. Daarnaast is ontbijt natuurlijk altijd noodzakelijk, maar we waren stomverbaasd dat het allemaal zo soepeltjes liep.

Zelfs in Celestún zelf duurde het maar een kwartiertje voordat we genoeg mensen hadden verzameld voor de tour. De bootjes hebben een vaste prijs, dus met hoe meer mensen je bent, met hoe meer je deelt, hoe goedkoper per persoon het is. Vlak na ons kwamen eerst een Mexicaans stel en daarna twee Fransen aan, dus we konden gauw vertrekken.

Hoofddoel waren de flamingo’s. We hadden er bij Rio Lagartos al een paar gezien, maar wij wilden méér. Alle vogels die we daarnaast mee konden spotten, waren natuurlijk mooi meegenomen. Voordat we vertrokken, vertelden ze dat we mogelijk stukjes door het water moesten waden om de flamingos te kunnen zien… Dat klonk een tiktje ontmoedigend, maar gelukkig was niets minder waar!

Al toen we net 10 minuten onderweg waren, zagen we een paar flamingo’s vliegen. Wat is dat een prachtig gezicht, in het zonlicht zijn ze bijna lichtgevend. En onder hun vleugels is het zwart, dat zorgt voor een mooi contrast.
Verderop in het water zagen we een grote roze, lichtgevende vlek… We hebben ze niet van heel dichtbij gezien, maar wel hele grote groepen. Missie geslaagd!

Eenmaal terug in het plaatste Celestún zelf hebben we op het strand gehangen en gelezen, het was nog een fijn ontspannen laatste dagje. We wilden ergens koffie doen, en ze verzekerden ons dat ze dat hadden. Kamen ze aangelopen met twee kopjes heet water en een potje nescafé oploskoffie…

Voor vertrek hebben we nog ergens wat gegeten (vis), dan hadden we dat ook meteen gehad.

Aan het eind van de dag startte ik net de auto om terug te rijden, toen een meisje op het raam klopte. Of zij en haar vriendin mee mochten rijden, want de minibus die ze wilden nemen ging pas over 2 uur. Natuurlijk! Het bleken Belgische meisjes, Franssprekend, en de ene was dierenarts en de andere was ook arts. We hebben de hele weg heel gezellig zitten praten, ook wel eens leuk om contact met andere mensen te hebben ;).

Terug in Mérida zetten we de dames af in het centrum en gingen onze was ophalen, die al keurig gedroogd, gestreken en opgevouwen was. Toen ontkwamen we er echt niet meer aan: de tassen inpakken voor ons definitieve vertrek de volgende dag…

Naar huis!

Dinsdag 30 november

Dit was ook een mooi staaltje planwerk. We ontbeten nog bij ons hotel, lekkere pannenkoekjes en het was een mooie sfeervolle ruimte.

Spullen in de auto, tanken, auto inleveren en dan nog 10 minuutjes lopen naar het busstation. De bus vertrok om 9.15u en we reden in circa 4 uur naar het vliegveld van Cancún, dat ging heel vlot. We waren daar mooi op tijd voor onze vlucht naar Mexico City, waar we moesten overstappen voor de vlucht naar Amsterdam. Door het tijdsverschil sloegen we een soort van nacht over, we kwamen om 17.00u ’s middags aan in Amsterdam. Toen gauw met de trein en snel het huis binnenlopen, naar onze poezenmeiden! O wat was het fijn om die weer te zien. En een aantal dagen daarna gingen we Sinterklaas vieren met de hele familie dus zouden we die allemaal weer zien.

Oost, West, thuis best.