Een dagje “bijkomen” na onze Rinjani-trektocht.

We wilden een dag lekker rustig aan doen. De vorige avond hadden we nog wat research gedaan: het blijkt dat de watervallen in Senaru tot de mooiste van Lombok behoren, dus daar moesten we nog heen. Verder zat er een koffietentje met uitzonderlijk goede koffie, die wilden we natuurlijk ook niet missen. Als volgende bestemming hadden we het gebied Tetebatu gekozen. Dat is een berggebied aan de andere kant van de Rinjani. Het is nog weinig toeristisch, maar met hele mooie natuur en je kunt er veel van de Sasak cultuur zien.

Lekker wakker worden in dit soort omgevingen

We kregen een lekker ontbijtje bij het hotel en gingen daarna te voet naar de watervallen. Bij de ingang probeerde iemand zich als gids aan te bieden. Daar hadden we geen behoefte aan, maar toen hij zich ook als taxi aanbood grepen we onze kans. We spraken af dat hij ons later die dag zou ophalen bij Rinjani Lighthouse om ons richting Tetebatu te brengen. Daarna liepen we wat trappen af naar de eerste waterval, de Sendag Gile. Die kwam in twee fases uit de groene rotswand vandaan, heel mooi. Daarna was het nog een halfuurtje lopen naar de volgende Tiu Kelep waterval. Daarbij liepen we over een aquaduct, heel cool! De Tiu Kelep was wat kleiner, maar stortte uiteen op een rots waardoor er een gigantische wind en spray ontstond, heel bijzonder! We hebben daar lekker in ons zwempak rondgewandeld, want Mich had een heel slim plan: we konden onze vieze modderschoenen hier heel goed wassen.

Lekker opgefrist liepen we weer terug naar het hotel, precies op tijd voor de check-out. Daarna op naar de Rinjani Lighthouse voor koffie. Dit was 900m = 14 min bergop. Dat klinkt niet veel, maar met onze overbelaste benen, zware backpacks en het zonnetje was het niet heel leuk. Gelukkig bleek het wel een heel erg leuk tentje! Met een schattige tuin, heerlijke koffie en ook erg smakelijke lunch.

De taxi kwam ons inderdaad op de afgesproken tijd ophalen. Niet de oorspronkelijke hosselaar, maar een vriend van hem, maar zo werkt dat dus ;). Hij pikte onderweg nog een vriend op die een gezellige playlist opzette en zo hebben we lekker 2,5u in de auto gezeten en uit het raam gekeken. Ondertussen stopten we nog even in Sembalun (plaatsje waar onze trekking ook startte) om aardbeien te kopen. Die groeien specifiek daar goed vanwege de hoogte en het klimaat. We kochten een hele kilo om lekker onderweg op te kunnen snoepen.