De tweede dag in Hanoi hebben we veel gelopen en bekeken: een stukje van de oude citadel, het Ho Chi Minh mausoleum, het stukje park met gebouwen waar Ho Chi Minh tijdens de oorlog verbleef als hij in Hanoi was en de literatuur tempel.

Vergaderruimte gebruikt door Vietcong tijdens de oorlog, Le Zuan aan het hoofd

Ho Chi Minh’s auto’s, allemaal cadeau gedaan door de Soviets

Snoeitalent

Thermosfles die serieus gebruikt is tijdens de oorlog, vast omdat je het meteen al een beetje warm krijgt bij de aanblik van die snoezige kattenkoppies

Ho Chi Minh’s mausoleum

Altaar met allemaal lekkere koekjes in de literatuur tempel

De dag begon met lichtelijke stress van mijn kant, want wat moesten we eigenlijk ontbijten? Toch niet zoiets hartigs als een broodje vlees? Of noedelsoep? Het werd toch het eerste, Bahn Mi. Dat is vooral een specialiteit van het zuiden, maar wordt hier ook in elk straatje verkocht. Veel andere opties zijn er niet (zeker niets zoets helaas), en het bleek eigenlijk heel erg lekker! Nu ontbeten we ook wel laat, want ik had heerlijk tot 10 uur geslapen – het resultaat van de jetlag en vermoeidheid. Het broodje was super zacht en er zitten 3 a 4 soorten vlees op, heel smaakvol en je kunt er lekker lang op door.

Bahn mi is fine by me!

Lunch en avond eten waren prima maar geen verdere toelichting waard. Alhoewel, voor het diner waren we in een restaurant terecht gekomen waar ook een bruiloft gevierd werd. Wat een herrie! Ze speelden en zongen heel hard en naar mijn mening heel vals. Wij zaten gelukkig in een aparte kamer waardoor het meer vermakelijk dan storend was. Wel zeker een vermelding waard waren de koffie-yoghurt milkshake en iced coffee met gecondenseerde melk bij het rustmomentje om 5 uur, die Vietnamezen maken echt ingenieuze koffie creaties. ’s Avonds laat hebben we nog een biertje gedaan bij uitgestorven 5-verdiepingen bar Nola en zijn door de uitgaansstraattjes gelopen, wat een drukte! We kwamen er echt nauwelijks doorheen, maar gezellig was het wel.

De derde dag wilden we naar de Franse wijk. Onderweg liepen langs vermakelijke famies met kinderen in speelgoed autootjes en – tanks, een heel bijzonder gezicht.

We hebben 2 uur doorgebracht in de Hoa Lo gevangenis, ook wel bekend als het “Hanoi Hilton”. Toen Vietnam nog een Franse kolonie was werden alle revolutionairen hierin opgesloten in vreselijke omstandigheden.

Ruimte waar ongeveer 100 politieke (revolutionaire) gevangenen zaten tijdens de Franse overheersing

Mooi monument

Tijdens de Amerikaanse oorlog werden piloten die gevangen waren genomen, hierin opgesloten. Voor hen waren de omstandigheden beter: ze kregen meer voedsel dan Vietcong soldaten, mochten kippen houden, deden aan sporten en gingen af en toe op uitje naar het museum. Toen ze uiteindelijk vrijgelaten werden in 1973, kregen ze zelfs Vietnamese souvenirs mee! Bizar.

Onderste foto: hier zijn je souvenirs, fijne terugreis!

Voor de lunch gingen we naar de Hanoi social club, met very hippe/hipster en lekkere gerechtjes.

Quinoa-polenta porridge met de lekkerste mango die ik ooit heb gehad

’s Middags was het tijd voor de waterpoppen show met gezellige muziekjes en mooie effecten. Lekker slaapverwekkend, dus daarna was het weer tijd voor koffie.

!

Grappig tafeltje, echte Vietnamese manier van koffie zetten, leuke foto’s op de achtergrond, en… Michie! 

Avondeten deden we bij een tentje dat vol zat met Vietnamezen, en het was me toch lekker! Vooral dat van Mich met beef en zwarte peper saus. We sloten nog af met een biertje en daarna was het bedtijd, want de volgende dag ging de wekker om 5:45 uur voor het Sapa avontuur.