Per scooter begonnen we aan deel 1 van de route van Hue naar Hoi An, met daarin de beroemde Hai Van pas. Onderweg gingen we langs het beruchte verlaten waterpark en naar de Elephant Spring.

Bette had ook over de Hai Van pas gereden (zie haar polar steps), dus wij hadden de hele tijd al het idee om dat ook te doen. Ik vind het van iedere plek waar wij komen, zo’n leuk idee als ik weet dat Bette, Peet en/of Marsha daar ook is geweest!

De Hai Van pas staat bekend als de mooiste strand route ter wereld, mede door een Top Gear aflevering. De pas is 22 km lang en wordt tegenwoordig alleen nog maar door scootertjes en klein verkeer gebruikt, het grotere verkeer gaat door de nieuw aangelegde tunnel.

Het gehele stuk van Hue naar Hoi An is echter wel 122 km, wat betekent dat je slechts een klein deel over die mooie pas rijdt en de rest over de snelweg. De  motormuis van de “Vietnam coracle” blog had ons met de Sin Ho loop in Sapa al geholpen, en ook voor dit stuk bleek hij een mooiere route te hebben uitgestippeld. Mich had het goede idee om deze route over twee dagen te verdelen, zodat we ook nog tijd hadden voor wat sight seeing.

We vertrokken vanuit Hue met de motor en spullen voor één nacht, het verhuur bedrijf nam onze backpacks mee naar Hoi An. De sight to see van de ochtend was het verlaten waterpark. Dit is nooit afgebouwd of open geweest en is officieel gesloten, maar populair bij toeristen.

No visitors bordje rechts

Het is nu algemeen bekend (maps.me) dat je de bewaker gewoon 20.000 VND pp moet betalen en dat je dan naar binnen mag. Ze hadden zelfs een soort officiële, betaalde parkeerplaats en binnen zaten vrouwtjes drinken te verkopen!

Dat gaf het geheel ook wel een iets meer relaxte sfeer. In de brandende zon liepen we langs de bekladde, overwoekerde attracties. In het ondiepe water van het zwembadje bij de glijbanen zwommen zelfs visjes.

 

Na dit bezoek begonnen we met onze rit. De route liep vanaf Hue naar de kust en vanaf daar over een schiereiland. Vooral de straten op het schiereiland waren zo’n gezellig gezicht, met om de 10 meter een prachtig versierd gebouwtje! Eerst dachten we dat dat tempels waren, maar sinds we er 3 naast elkaar hebben gezien denken we dat het graven zijn. Ook de begraafplaatsen hier staan vol met de mooiste, meest gezellig gekleurde bouwwerkjes.

We (oké ik, al die straatjes waren zo leuk) legden de route trager af dan verwacht. Daardoor moesten nog flink doorrijden naar ons middag item, de Elephant Springs! Dat is een rotsachtige rivier waar bovenaan een steen staat die op een olifant lijkt (of lijkend hebben gemaakt). In die rivier zijn kleine badjes gemaakt en is een stukje waar je leuk kunt glijden, lekker om op te frissen na zo’n hete en stoffige dag op de scooter. Wel was het jammer dat er overal langs de rivier veel rommel en plastic lag.

 

Er was ook een andere Nederlander die van wat hoger naar beneden wilde glijden, die bijna een paar meter naar beneden viel! Gelukkig bleef hij ergens hangen, want anders had hij heel gemakkelijk van alles kunnen verwonden – of erger… Wel werd hij door de stroming onder water geduwd en kon er niet zelf uit komen. Dit gebeurde allemaal terwijl ik aan het omkleden was en Mich mijn kleedscherm speelde. Mich aarzelde geen seconde, stelde de juiste prioriteiten en stoof erop af om die jongen te helpen. De vrienden van de jongen waren er gelukkig ook bij en ze konden hem eruit trekken. Pfieuw! In de tussentijd stond ik er topless bij, maar een absoluut ergere ramp was voorkomen.

Het lukte precies om voor het donker bij het geboekte hotel aan te komen. Dat lag aan het strand, een klein stukje voor Da Nang. We aten vis en sea food op het gezellig verlichte strand, daarna de blog bijgewerkt en lekker op tijd naar bed.