Huế city tour

Huế is heel zwaar getroffen in de Amerika-Vietnam oorlog. Eén van de hoogtepunten die nog gedeeltelijk overeind staat, is de oude citadel-in-citadel.

De laatste keizerlijke familie, de Nguyen dynastie, woonde er tot 1945.

Na de oorlog zijn slechts 20 van de oorspronkelijke 148 (ongeveer) gebouwen blijven staan. We namen een “Grab” hiernaartoe, een motor taxi. Die bestel je met een app, de meest dichtbijzijnde komt naar je toe, kost niks en je bent er zo! Ideaal, helemaal als je een lang genoeg motor-rokje aan hebt (weer een levensles).

We liepen lekker zelf door het complex tussen de mooie oude gebouwen uit 1800 en het braakliggende terrein door.

Om 12 uur moesten we weer bij het hotel zijn, want voor de middag hadden we een tour geboekt voor de andere belangrijke bezienswaardigheid van de stad: tombes van overleden koningen. Het begon met en traditionele lunch, die echt heel lekker was! Daarna stapten we in de bus, lekker onze voetjes laten uitrusten. De tour guide was een grappig meisje dat heel goed en veel Engels sprak, dus daarom heb ik ook zoveel info voor jullie.

De tour begin met een bezoek aan een Kung Fu voorstelling, compleet met dakpannen en stenen stukslaan met handen.

Vervolgens reden we naar tombe nummer 1 van koning Minh Mang, de tweede koning uit de Nguyen dynastie. De hele tombe was een soort park-complex, en het lichaam lag ergens in een heuvel maar niemand wist precies waar zodat het graf niet geroofd kon worden. Degene die hem begraven had, offerde zichzelf daarbij ook op want die kennis mocht niet in leven blijven. Ze zien tombes hier als een huis voor na de dood en die worden al vóór het overlijden gebouwd zodat de persoon zelf er ook nog van kan genieten. Deze man ging echter tijdens de bouw al dood, jammer voor hem. Niet dat ie zielig was: hij had 1 vrouw, 507 concubines en rond de 140 kinderen! Na zijn overlijden mochten de vrouwen niet opnieuw trouwen, maar moesten hun hele leven in het tombe complex blijven. Degenen die een kind van hem hadden, hadden geluk en mochten met het kind in de citadel blijven wonen.

Tussende tombes door bezochten we een wierookmakerij. Wierook wordt in elk altaar in elk huishouden gebrand, dus dat is big business. Dit was een familie bedrijf en per dag rolde de dame wel 2000 stokjes met de hand. Ik mocht het ook even proberen en heb mijn stokkie mee naar huis gekregen!

Tombe 2 was van de dertiende koning, Khai Dinh. Deze was van buiten donkerder, van Frans beton en door het verschepen erg duur, maar wel stijlvol. De binnenkant was ongekooflijk mooi en knap gemaakt.

Overal was mozaïek van Chinese vazen, bierflesjes, aardewerk uit Japan, etc. Alles was nieuw ingekocht en daarna tot kleine stukjes gemaakt, een prijzige aangelegenheid dus. Hij was dan ook niet niet populair; hij had de belasting voor de bevolking naar 30% verhoogd om deze tombe te kunnen betalen! Hij had slechts 12 concubines, maar het gerucht ging dat hij gay was. En het was maar de vraag of zijn zoon wel zijn echte zoon was…

Terwijl Mich en ik eigenlijk nog een tour met een drakenboot verwachtten, werden we alweer afgezet bij het hotel. Er bleek een misverstand te zijn geweest over de planning, dus nu hoefden we de hele tour maar voor 1 persoon te betalen. Hoe lief! De mensen van ons hotel, het Why Not? hotel/hostel, zijn sowieso heel erg leuk en behulpzaam. Ze helpen tours uitzoeken, dag plannen maken en je opvrolijken met een dagelijks gratis biertje.

Voor avondeten liepen we een klein stukje naar Hahn Restaurant. Hier kon je een menu’tje van 5 gerechtjes bestellen, allemaal specialiteiten uit Huế.

Heerlijk, en het beste was nog wel de typische pindasaus van hier. We werden zelfs in het Nederlands bediend (en de buurtafel in het Duits) door de Vietnamese ober die 4 verschillende talen had gestudeerd.